آموزش مهارت‌هاى ورزشى در مدارس

آموزش مهارت هاى ورزشى در مدارس

براى آموزش مهارت هاى ورزشی، روش هاى مختلفى بکار مى رود. این روش ها با توجه به تأثیر و شرکت حس هاى مختلف در یادگیری، در سه گروه به شرح زیر تقسیم بندى مى گردند:

- روش تکلمى:

یکى از رایج ترین روش هاى آموزش مهارت ها یا شیوه اجراء یک فعالیت، استفاده از روش تکلمى است. در این نوع شیوه، معلم مرحله به مرحله یا به طور خلاصه، چگونگى اجراء یک فعالیت در مراحل مختلف را فقط به وسیله زبان بازگو مى کند. او به عنوان یک وسیله کمکى اولیه، یادگیرنده را به آنچه در قالب عمل باید پیاده کند آگاهى مى دهد و در حقیقت یک تصویر کلى از فعالیت مورد نظر را در ذهن فرد به وجود مى آورد. در آموزش با این روش، دانش آموزان مراحل مختلف حرکت ها را از طریق شنیدن و گوش دادن یاد مى گیرند.

- روش مشاهده اى:

یکى از مهم ترین و سودمند ترین راه هاى آموزش یک حرکت، نشان دادن آن به دانش آموزان است. نشان دادن مهارت یا حرکت معمولاً همراه با توضیح دادن است. نشان دادن حرکت به وسیله معلم یا دانش آموزان یا وسایل کمک آموزشى نظیر فیلم و پوستر و عکس مى تواند انجام پذیرد. - روش احساس حرکت:
این روش عبارت است از به وجود آوردن احساس حرکتى صحیح با هدایت کردن یک قسمت یا قسمت هاى مختلفى از بدن که در حرکت به کار گرفته مى شود. این عمل به وسیلهٔ معلم یا فرد ماهرى انجام مى گیرد. در بسیارى از موارد دیده شده است که برخى از افراد تا زمانى که این حس را پیدا نکرده اند، مهارت مربوطه را به خوبى انجام نمى دهند. به عنوان مثال این عمل براى کسى که وزنه پرتاب مى کند و حرکت دست را در موقع پرتاب به خوبى نمى داند یا کسى که چگونگى پرتاب وزنه را یاد نمى گیرد بسیار قابل استفاده است. مورد استفادهٔ دیگر این روش زمانى است که شخصى دچار نقص عضوى مثل کرى یا کورى باشد. معلم با هدایت کردن اجراء کنندگان حرکت، چگونگى انجام دادن آن را به وسیلهٔ به وجود آوردن احساس حرکت بدنی، به فرد مى آموزد.